Luis Garvía, PhD in Financiën, zegt dat de utopie van de pensioenpot van de Sociale Zekerheid niet meer bestaat: "Er wordt 200 miljard aan uitkeringen uitgekeerd."

Volgens de meest recente gegevens van de Sociale Verzekeringsbank werd in juli meer dan € 10,3 miljoen toegewezen aan pensioenuitkeringen voor 9,4 miljoen Spanjaarden. Het gemiddelde pensioen bedroeg € 1.311,9 per maand, en € 1.445 voor gepensioneerden (de meerderheidsgroep). Dit betekent dat "één miljoen gepensioneerden twee pensioenen ontvangen".

Zo sprak financieel arts Luis Garvía over de delicate situatie van het pensioenstelsel in ons land . Tijdens een programma op LaSexta , waarin verschillende experts de salarissen van een werknemer en een gepensioneerde (bijvoorbeeld een gepensioneerde) bespreken en vergelijken, maakte Garvía van zijn interventie gebruik om een momentopname te maken van een systeem dat "gebrekkig" is.

Als antwoord op de bewering dat "het gemiddelde pensioen lager ligt dan het gemiddelde salaris", legt de doctor in de financiën uit dat we in Spanje een "pay-as-you-go-systeem" hebben. Dat wil zeggen dat wat er op de ene manier binnenkomt, er op de andere manier weer uit gaat; de belastingen die worden geïnd, worden naar andere posten gestuurd, waaronder pensioenuitkeringen.

Tot zover gaat het goed. Het probleem is dat "tot 2009 er meer in het systeem kwam dan eruit ging", maar "sinds 2010 gaat er minder uit dan er binnenkomt", waarschuwt Garvía, die eraan toevoegt dat "de pensioenpot die er toen was, geleidelijk is leeggeraakt". Grofweg "dragen we tussen de 150 en 160 miljard euro bij en wordt er 200 miljard euro uitgekeerd aan uitkeringen ", cijfers die een gat hebben gecreëerd dat zo groot is dat het oploopt tot 45 miljard euro.

Garvía concludeert vervolgens dat "de pensioenpot niet bestaat", een uitspraak die in contrast staat met de voorspellingen van het Ministerie van Inclusie, Sociale Zekerheid en Migratie, dat schat dat het Reservefonds in 2025 zal afsluiten met € 14 miljard, het hoogste niveau sinds 2017.

Vergeet niet dat het tekort op de pensioenbijdragen in 2024 ondanks de premieverhoging opliep tot 30 miljard euro, eveneens een historisch hoogtepunt. Op dat moment genereerde het pensioenstelsel 48 kwartalen minder inkomsten dan het aan premies uitgaf, oftewel, het kampt al twaalf jaar met een permanent tekort.

De sociale zekerheid zal in 2025 nog steeds schulden hebben, ondanks de invoering van nieuwe bijdragen om de inkomsten uit lonen te verhogen, zoals het Intergenerationeel Gelijkheidsmechanisme (IEM).

Het belangrijkste doel van deze nieuwe belasting, die in 2023 van kracht werd, is het aanvullen van de pensioenpot om de pensioenen van een van de grootste groepen werknemers in Spanje te dekken: de babyboomgeneratie . Hoewel de belasting dus wordt gedefinieerd als "de inning van socialezekerheidsbijdragen ter dekking van veelvoorkomende onvoorziene omstandigheden zoals pensionering", is het in werkelijkheid een belasting met een vaste looptijd die de inning van toekomstige pensioenen niet verbetert.

"De gepensioneerden van vandaag en morgen kunnen gerust zijn", zei Elma Saiz , hoofd Inclusie en Sociale Zekerheid, begin dit jaar. Daarmee voorzag ze mogelijke critici die, net als Garvía, beweren dat de utopie van de pensioenpot niet langer bestaat.